Mustafa Balbay: Şahsıma mektuplar (5) Hak isteyeni haklarım!

Ne zaman hangisi işimize gelirse onu kullanırız. Diyorum ki aynı konuda 4-5 kanun çıkarın. Boru ötünce, atlar yem gelecek deyip rahatlar. Düşman üreteceksin, onu hain ilan edeceksin, yaptığı her şeyin terör faaliyeti olduğunu kanunlara dayanarak kanıtlayacaksın. Anayasada ne yazarsa yazsın, gerçek budur. . Başlığını şimdiden paylaşayım:Oy istenmez, alınır!İpuçlarından birini vereyim. Anayasa Mahkemesi “hukukça” diye yabancı bir dil kullanıyor ama olsun, biz yok saydığımız için varlığının anlamı olmuyor. Tarihte, atlarla sefere giderken, yem verilmeden önce “yem borusu” çalınır. Halkı kin ve nefretle beslemek, ekmekle beslemekten daha kolay. Arada uyanıp “Hakkımı istiyorum” diyen olursa. Sonrasında “Mademki millet bu anayasanın sorunlu hale geldiğini düşünüyor. Ver korkuyu, al oyu! İstanbul adliyesi’nin koridorlarında “Yaşasın şeriat” diye slogan atanların başına bir şey gelmesin diye özel güvenlik ciddi önlemler aldı. Biraz zam yapıyorum. . Sonra, “Zam gelebilir” diyorum. Başarılı uygulamalarımın en başarılısı devlet kurumları arasındaki uyumu sona erdirip son sözün Saray’da söyleneceği bir düzensizlik kurmak oldu. Birkaç boş borudan sonra bir boruda yem verilir. Yenisini yapalım” diye bir hamle daha düşünüyoruz. . Gelmeyince yine huysuzlaşırlar. Bunun en iyi meyvelerini yargıda alıyorum. Tutturmuşlar, “masumiyeti karinesi”!Ulan cibiliyetsizler, bunun ne anlama geldiğini biz bilmiyor muyuz? Önce şu ilke yerleşecek:Herkes bize mahkûmdur, bize mahkûm olmadığını düşünen terörden hüküm giyer, mahkûm olur!Bunu “mahkûmiyet karinesi” olarak kayda geçirdik. Yerel seçimler sürecinde “ekonomi dışında her şeyin konuşulması” ilkesi çerçevesinde milletin anayasadan da bıkmasını sağlamak üzereyiz. Atlarsa az sonra yem geliyor diye rahatlar. Meclis istediğim hızda çalışmıyor. Olaya CHP’yi bulaştırıp olayla ilgili yayın yasağı getirmek çok iyi oldu!***Önümüzdeki günlerde, milletten oy toplama teknikleriyle ilgili yöntemleri insanlığın hizmetine sunacağım. . Hemen haklıyorum!",. Vermesem de verebilirim ihtimaline seviniyorlar. Tabii millet korktu, “Adliyede böyleyse. Ne demiş atalarımız? Yok kanun, yap kanun!Yüksek yargı organlarının üstünde bir organ daha kurdum:Saraytay!Herkes kendini buraya göre ayarlıyor! Kanunlar her bakımdan önemli. ” diye düşünüp tedirgin oldu. Kontrollü kaos ortamı yarattım. Aradan zaman geçiyor, biraz daha. İşte ben asil milletime asil at muamelesi yapıyorum. Sonra adliye girişine teröristlerin giriş yapması, işi daha karmaşık hale getirdi. Atlar acıkıp huysuzlaşırsa arada yem borusu çalınır ama yem verilmez. Sonra kin ve nefret diline yeni sözcükler ekleyip piyasaya süreceksin! Bazen üretim hataları oluyor, yeterince kin ve nefret üremiyor ama o zaman da “korku”yu devreye sokuyorum. Yol haritam açık ve net:Her şeyi belirsiz hale getir, belirleyici ol!Seri üretime bağladığımız terörist imalatının son örneği Can Atalay olayında da her şey öngördüğümüz gibi gidiyor. . . . . Seferde yem azalınca yem verme aralığı da artar. Hemen beklenti içine giriyorlar. Atlar yine rahatlar. *** Anayasada, yasalarda sakatlık bir değil ki! Hangisini düzelteceğime şaşırıyorum.

Mustafa Balbay: Şahsıma mektuplar (5) Hak isteyeni haklarım!

Kontrollü kaos ortamı yarattım. . . Sonra adliye girişine teröristlerin giriş yapması, işi daha karmaşık hale getirdi. Boru ötünce, atlar yem gelecek deyip rahatlar. Olaya CHP’yi bulaştırıp olayla ilgili yayın yasağı getirmek çok iyi oldu!***Önümüzdeki günlerde, milletten oy toplama teknikleriyle ilgili yöntemleri insanlığın hizmetine sunacağım. Vermesem de verebilirim ihtimaline seviniyorlar. Ver korkuyu, al oyu! İstanbul adliyesi’nin koridorlarında “Yaşasın şeriat” diye slogan atanların başına bir şey gelmesin diye özel güvenlik ciddi önlemler aldı. Atlar yine rahatlar. Yol haritam açık ve net:Her şeyi belirsiz hale getir, belirleyici ol!Seri üretime bağladığımız terörist imalatının son örneği Can Atalay olayında da her şey öngördüğümüz gibi gidiyor. . Tutturmuşlar, “masumiyeti karinesi”!Ulan cibiliyetsizler, bunun ne anlama geldiğini biz bilmiyor muyuz? Önce şu ilke yerleşecek:Herkes bize mahkûmdur, bize mahkûm olmadığını düşünen terörden hüküm giyer, mahkûm olur!Bunu “mahkûmiyet karinesi” olarak kayda geçirdik. Anayasa Mahkemesi “hukukça” diye yabancı bir dil kullanıyor ama olsun, biz yok saydığımız için varlığının anlamı olmuyor. Düşman üreteceksin, onu hain ilan edeceksin, yaptığı her şeyin terör faaliyeti olduğunu kanunlara dayanarak kanıtlayacaksın. Hemen beklenti içine giriyorlar. . . Yenisini yapalım” diye bir hamle daha düşünüyoruz. . Gelmeyince yine huysuzlaşırlar. Sonra kin ve nefret diline yeni sözcükler ekleyip piyasaya süreceksin! Bazen üretim hataları oluyor, yeterince kin ve nefret üremiyor ama o zaman da “korku”yu devreye sokuyorum. Diyorum ki aynı konuda 4-5 kanun çıkarın. *** Anayasada, yasalarda sakatlık bir değil ki! Hangisini düzelteceğime şaşırıyorum. Yerel seçimler sürecinde “ekonomi dışında her şeyin konuşulması” ilkesi çerçevesinde milletin anayasadan da bıkmasını sağlamak üzereyiz. Bunun en iyi meyvelerini yargıda alıyorum. Ne zaman hangisi işimize gelirse onu kullanırız. Hemen haklıyorum!",. İşte ben asil milletime asil at muamelesi yapıyorum. Sonra, “Zam gelebilir” diyorum. ” diye düşünüp tedirgin oldu. . Tabii millet korktu, “Adliyede böyleyse. Seferde yem azalınca yem verme aralığı da artar. Arada uyanıp “Hakkımı istiyorum” diyen olursa. Başlığını şimdiden paylaşayım:Oy istenmez, alınır!İpuçlarından birini vereyim. Anayasada ne yazarsa yazsın, gerçek budur. Biraz zam yapıyorum. Atlarsa az sonra yem geliyor diye rahatlar. Tarihte, atlarla sefere giderken, yem verilmeden önce “yem borusu” çalınır. Atlar acıkıp huysuzlaşırsa arada yem borusu çalınır ama yem verilmez. Aradan zaman geçiyor, biraz daha. Başarılı uygulamalarımın en başarılısı devlet kurumları arasındaki uyumu sona erdirip son sözün Saray’da söyleneceği bir düzensizlik kurmak oldu. Birkaç boş borudan sonra bir boruda yem verilir. Meclis istediğim hızda çalışmıyor. . Halkı kin ve nefretle beslemek, ekmekle beslemekten daha kolay. Ne demiş atalarımız? Yok kanun, yap kanun!Yüksek yargı organlarının üstünde bir organ daha kurdum:Saraytay!Herkes kendini buraya göre ayarlıyor! Kanunlar her bakımdan önemli. Sonrasında “Mademki millet bu anayasanın sorunlu hale geldiğini düşünüyor.